"Genja knauwde zich suf op zijn stok en Eddie sloeg alles gade in de schaduw van het flikkerende vuur. Het vuur brandde ook in je verlangen. Het verlangen naar huis, naar mam en pap. Maar je wist ook dat als je thuis bent, je weer denkt aan de weg. Altijd het andere willen. Altijd het andere wensen. Maar nu, met je twee stokken in de hand, met Townes die troost geeft, weet je dat het goed is. Dat je in Armenië bent, op de fiets, met een hond, aan een vuur, talloze bergen in het verschiet, miljoenen sterren boven je hoofd en een onbekende weg aan je voeten."

Fragment uit Dans der Klimmers

Muziek: Grinderman - Palaces of Montzuma